Jedną z największych ambicji św. Daniela Comboniego było zebranie jak największej liczby ludzi gotowych działać dla innych na misjach. Jego celem było zachęcanie do udziału w misjach mężczyzn i kobiet, osób zakonnych i świeckich.

Dziś Rodzina Komboniańska składa się z Misjonarzy Kombonianów, Sióstr Misjonarek Kombonianek, Bezhabitowych Sióstr Kombonianek i Świeckich Misjonarzy Kombonianów oraz wielu innych świeckich osób wspierających naszą działalność, oraz zagranicznych przyjaciół. Pracują oni razem, pomagając najbiedniejszym i opuszczonym oraz głosząc Ewangelię Jezusa w najdalszych zakątkach ziemi.

Misjonarze Kombonianie

Misjonarze Kombonianie Serca Jezusowego (MCCJ) są misyjnym zgormadzeniem zakonnym ojców i braci, utworzonym jako grupa z globalnym misyjnym duszpasterstwem, obecna na czterech kontynentach.
Ich misją jest rozsiewanie ich pasji misyjnej oraz pomoc najbardziej opuszczonym, tak jak działał ich założyciel, św. Daniel Comboni.

Jako świadkowie Ewangelii Jezusa, współpracując i prowadząc dialog z innymi kulturami i religiami, Kombonianie chcą stworzyć sprawiedliwszy i pełen pokoju świat.

Siosry Misjonarki Kombonianki

Założenie Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Kombonianek ma swój początek w charyzmacie Daniela Comboni. Comboni dobrze widział specjalna rolę kobiet w misjonarskiej działalności Kościoła.

Zrodzone z proroczej inspiracji zesłanej przez Ducha Świętego Danielowi Comboni, Zgromadzenie utworzone w 1872 roku, skupiało się wyłącznie na pracy misyjnej żarliwie podsycanej miłością do Chrystusa, Afryki oraz wszystkich biednych i zapomnianych.

Comboni bezgranicznie wierzył, że ludność afrykańska może, poprzez moc Ewangelii, stać się głównymi postaciami w odrodzeniu i wyzwoleniu Afryki. Widział on niezwykle ważną i cenną obecność sióstr zakonnych w ewangelizacyjnej misji Kościoła.

Bezhabitowe Siostry Kombonianki

Zgromadzenie Bezhabitowych Siostr Kombonianek, założone we Włoszech w 1983 roku, czerpie swoją inspirację do działania z charyzmatu Świętego Daniela Comboniego. Zgromadzenie tworzą świeckie kobiety różnych narodowości, które oddają swoje życie Bogu.

Poprzez swoją pracę zawodową i świadectwo życia, propagują wartości humanitarne, chrześcijańskie i misjonarskie. Jako kobiety świeckie, przyjmują warunki życia panujące wśród lokalnej ludności.